Door Sanne Wolters 
Journalist Sanne Wolters wilde een boek schrijven over haar hilarische datingervaringen, à la Sex and the City. Het werd een verhaal over verlatingsangst, relatieverslaving en een geloof in de liefde. ,,Ik wil vrouwen laten zien dat ze niet alleen staan als ze denken: ben ik nou gek?”, vertelt ze in Mezza.
Vier was ze, toen ze haar eerste crush had op een kassamedewerker van de supermarkt. Fascinaties voor de jongen-van-de-groenteafdeling en de vakkenvuller volgden. Op haar twaalfde begaf ze zich in online chatrooms (‘van het Jeugdjournaal, niet wetende dat perverselingen deze chatroom ook wisten te vinden’), in groep acht nodigde gymmeester Ricardo haar uit achterop zijn motor, voor een picknick in het park. Vele verliefdheden en verkeringen volgden. Met een skater die haar op haar zestiende ruw ontmaagdde op de achterbank van zijn moeders Polo. Er was een piloot met narcistische trekken, een man met een drugsprobleem. Er waren mannen die aan hun ex hingen, of al een relatie hadden. En er waren lieve mannen. Die zij verliet, want als een man haar op handen droeg, was het ook niet goed.
Lees hier het hele verhaal op AD.nl